ทั้ง “การเมือง-การบ้าน” สั่นสะเด่าวุ่นกันไปหมดส่อเค้าให้เห็นถึงความจริงของประเทศกินลึกลงไปถึงฐานราก เจริญเติบโตแค่เปลือกผิวแต่เน่าในไปทั้งระบบ...นั่นแหละคือปัญหาสำคัญ
ข่าว “เขย่าขวด” สุดสัปดาห์นี้บรรยากาศสังคมไทย เจอแต่เรื่องที่สะท้อนให้เห็นเนื้อในฉาบด้วยยาพิษ
กระบวนการยุติธรรม สั่นสะเทือนเลื่อนลั่นที่สุด...ก็ว่าได้
ทัวร์ลง “อัยการ-ตำรวจ” จึงไม่ใช่เรื่องแปลกแต่อย่างใด เพราะความอัดอั้นที่สั่งสมมาอย่างยาวนานจากผลที่ได้รับ
ถึงเวลาแล้วที่จะต้องปฏิรูปกันอย่างจริงจัง และเป็นรูปธรรมไม่ใช่พอเรื่องเงียบก็เลิกรากันไปอย่างที่ผ่านมา
หากรัฐบาลจะหาความชอบธรรมและความเชื่อมั่นไม่มีทางเลือกอย่างอื่น นอกจากสนองความต้องการให้ประชาชน
เหล็กกำลังร้อน ต้องตีเลยละกันต่อไปจะกระดอนใส่รัฐบาลแน่
ครม.ใหม่คลอดออกมาเรียบร้อยแล้ว 7 คน 8 เก้าอี้ ไล่ตั้งแต่ “ดอน ปรมัตถ์วินัย” ควบ 2 เก้าอี้รองนายกฯ และรัฐมนตรีต่างประเทศ
“สุพัฒนพงษ์ พันธ์มีเชาว์” รองนายกฯและรัฐมนตรีพลังงาน “ปรีดี ดาวฉาย” รัฐมนตรีคลัง “สุชาติ ชมกลิ่น” รัฐมนตรีแรงงาน “นฤมล ภิญโญสินวัฒน์” รมช.แรงงาน
“อนุชา นาคาศัย” รัฐมนตรีประจำสำนักนายกฯ “เอนก เหล่าธรรมทัศน์” รัฐมนตรีการอุดมศึกษาฯ
พวกหน้าเก่าถือว่า โชคดีที่ยังรักษาเก้าอี้เอาไว้ได้
เพราะในพรรคร่วมรัฐบาลที่นายกฯไม่เข้าไปแตะต้องเนื่องจากเกรงว่าจะเกิดแรงกระเพื่อมอาจเกิดความวุ่นวายยิ่งกว่าตลาดแตก
แค่ “พลังประชารัฐ” พรรคเดียวก็หืดจับแล้ว...นับประสาอะไร?
แต่เชื่อเหอะ...ที่ฟอดๆให้ระวัง “อาฟเตอร์ช็อก” ตามมานั้นก็แค่สีสันเพราะไม่มีทางเลือกอย่างอื่น เงียบสงบเอาไว้ดีกว่า
ยิ่งสถานภาพของรัฐบาลในขณะนี้ต้องเจอกับแรงกดดันไปรอบด้านทั้งปัญหานอกสภาฯและการแก้ไขรัฐธรรมนูญ
ทะเล่อทะล่าเดี๋ยวก็ต้องพาไปกันทั้งพวง!
“นายกฯลุงตู่” คงรู้และเข้าใจเป็นอย่างดียังต้องยอมอ่อนลดอาการแข็งขืนผ่อนสั้นเพื่อนำพารัฐนาวาไปให้ได้
ว่าถึงเรื่องการแก้ไขรัฐธรรมนูญอีกไม่นานคงจะรู้ว่าทิศทางจะไปในรูปแบบไหน จะราบเรียบลื่นไหลก็ต้องทำความเข้าใจกันให้ดี
ยังไงก็ให้เป็นไปเพื่อประโยชน์ส่วนร่วมมากกว่าสนองความต้องการของกลุ่มหนึ่งกลุ่มใด มิฉะนั้นสุ่มเสี่ยงที่จะเผชิญหน้าได้ง่ายๆ
มีอยู่ประเด็นหนึ่งที่อยากฝากให้เอาไปคิดในลักษณะเปรียบเทียบระหว่างไทย–ญี่ปุ่น ที่มีความต่างกันมาก
ประชากร (คน) ของไทย 65 ล้านคน ญี่ปุ่น 130 ล้านคน กระทรวงของไทย 22 กระทรวง ญี่ปุ่นมี 12 กระทรวง รัฐมนตรีไทย 36 คน ญี่ปุ่น 18 คน
ข้าราชการไทย 2 ล้านคน ญี่ปุ่น 5 แสนคน เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นไทย 4 แสนคน ญี่ปุ่น 3 ล้านคน
สรุปก็คือประชากรญี่ปุ่นมากกว่าไทย 2 เท่า แต่ใช้ข้าราชการมาบริหารน้อยกว่า 2-4 เท่าตัว แต่เน้นไปที่เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นเพื่อดูแลใกล้ชิดประชาชนมากกว่าไทย 8 เท่า
นั่นแสดงว่าญี่ปุ่นสร้างสมดุลด้วยมุ่งหวังเพื่อประโยชน์ของประชาชนของเขามากกว่าของไทยอย่างชัดเจน
แม้แต่รัฐสภาของเขาก็ไม่ได้ใหญ่โตอลังการแต่รูปแบบเป็นเอกลักษณ์ของชาติ แต่ของไทยต้องจ่ายงบประมาณเป็นหมื่นล้าน เวลานี้ยังสร้างไม่เสร็จแถมต้องจ่ายค่าผิดสัญญามาตลอด
นี่มันอะไรกันวะ...!!!
“ลิขิต จงสกุล”
อ่านเพิ่มเติม...
August 09, 2020 at 05:07AM
https://ift.tt/3gBdHS9
นี่ไง...คือไทย - ไทยรัฐ
https://ift.tt/2BaQsOR
Home To Blog
No comments:
Post a Comment